Quirijnen Consult

“Ik was bang voor de tandarts, doodsbang. De tandarts kon me niet meer behandelen. Via psychotherapie leerde ik herkennen waar de angst vandaan kwam. Wat ik kon doen om daarmee om te gaan en hoe ik vandaag de dag niet alleen een tandartsbehandeling zonder angst tegemoet zie, maar ook hoe andere delen van mijn leven zonder angst zijn. Want psychotherapie heeft bij mij bewezen dat dat echt kan!”

“Ik ging in therapie vanwege emetofobie. Toch leek de therapie pas te beginnen toen ik van die fobie af was. Ik huilde maandenlang. Waar kwamen al die gevoelens opeens vandaan? Doodeng! Confronterend; ik wilde weg. Maar ik was al zo vaak weggerend... waarom zou ik dat doen; misschien kan ik nu eens gaan vertrouwen op de ander, in de eerste plaats op de therapeut. Misschien kan ik die gevoelens zien als een deel van mij, en niet als monsters. Zo onderzoek ik de grenzen in mezelf en durf mezelf weer te vertrouwen.
Psychotherapie is voor mij een ontdekkingsreis. Ik kan het verleden niet uitgummen, maar wel leren om van daaruit in het-hier-en-nu te zijn. Met een eigen ik. Dus ik ben onderweg; maar niet meer op de vlucht.”

"De cognitieve gedragstherapie die ik volg, kan ik het beste vergelijken met het proces van een bloem in de knop. Ik, de bloem in de knop, slaag er met de keer meer in om mij te openen voor informatie waarmee ik tot wasdom kom. Het is een geleidelijk proces, een proces in slow motion. Eerst knapt het beschermende omhulsel van de knop. Op dat moment krijgt de knop de ruimte om uit te zetten. Soms lijkt het alsof ik openbarst, maar ik heb inmiddels ervaren dat veranderen tijd kost. Tijd om te begrijpen waarom de knop zich nog niet kan openen en manifesteren als een prachtige kleurige bloem. In de therapie wordt ik geholpen door relaties te leggen, te begrijpen, te veranderen, relaties te leggen, te begrijpen en verder te veranderen. Er wordt voor gezorgd dat ik de goede voeding krijg en niet verschrompel; dat ik licht krijg, ruimte, rust en veiligheid. Als ik nu, na twee jaar in therapie te zijn, een foto van mezelf maak, dan denk ik dat ik erop kom te staan als een half geopende bloemknop. Dat beeld geeft mij moed en het vertrouwen dat mijn bloeitijd niet lang meer op zich laat wachten."